De wiskundeleraar is een uitstervend ras', waarschuwen de onderwijsnetten.

An Nelissen

‘Ik maak mij grote zorgen', zegt Mieke Van Hecke, directeur-generaal van het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs. ‘Wij kampen met een groeiend tekort aan wiskundeleraars. Er zijn om te beginnen al te weinig jongeren die kiezen voor een universitaire studie wiskunde. En van de afgestudeerden kiest maar een klein deel voor het onderwijs. Velen onder hen komen in de bank- of verzekeringswereld terecht. Als gevolg daarvan moet wiskunde steeds vaker gegeven worden door leraren met een andere opleiding. Natuurkunde bijvoorbeeld, of chemie.'
Het gemeenschapsonderwijs zit met hetzelfde probleem, zegt een woordvoerster van afgevaardigd bestuurder Raymonda Verdyck: ‘De wiskundeleraar is een uitstervend ras. Dat is ook bij ons een punt van grote zorg. Wij weten van enkele grote scholengroepen dat het probleem vooral rijst in de derde graad: daar komt het steeds vaker voor dat men geen wiskundigen vindt om les te geven.'
Experts vrezen dat het gebrek aan wiskundeleerkrachten één van de factoren is die een negatieve impact hebben op de kwaliteit van het onderwijs. ‘Daarnaast zit er ook te weinig systematiek in de lessen', vindt oud-leraar en docent Rik Verhulst. ‘Het leerplan springt te veel van de hak op de tak.'